VICTOR BOIN
(1886-1974)
De allereerste Olympische Eed
werd in 1920 door Victor Boin afgelegd
Le tout premier serment olympique en 1920 fut prononcé par Victor Boin
Victor Boin werd in februari 1886 geboren te Brussel als zoon van een Waalse moeder en een Vlaamse vader. Op zeer jonge leeftijd was hij al een enthousiaste en getalenteerde zwemmer, schermer en bokser.
Hij eindigde tweede in het Belgische kampioenschap zwemmen voor juniores in 1899.
In 1899 werd hij 2de op het Belgische kampioenschap floret juniors.
Zijn imposante palmares getuigt van een rijk gevulde sportcarrière. Hij was de eerste Belgische kampioen in jiu-jitsu in 1907, Europees schaatskampioen in Davos in 1904 en hij werd vier keer geselecteerd voor de Olympische Spelen, waarbij hij telkens een medaille veroverde.
Victor Boin wilde zijn passie voor de sport liefst met zo veel mogelijk anderen delen. Zijn jeugddroom om ooit sportjournalist te worden ging in vervulling. Hij was amper 17 jaar oud toen hij in 1903 zijn eerste perskaart ontving. In 1912 stichtte hij de Belgische Beroepsbond van Sportjournalisten (BBS) waarvan hij bij de oprichting de vicevoorzitter werd.
Victor Boin onderbrak zijn journalistieke carrière toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak en meldde zich als vrijwilliger. In 1916 haalde hij zijn brevet van piloot en werd hij ingelijfd bij een eskader van watervliegtuigen, dat werd gestationeerd in de streek van Pas-de-Calais.
Hij werd medeoprichter van de Internationale Sportpers-vereniging (AIPS). Als journalist bij de Belgische Radio verzorgde hij de allereerste gesproken sportreportage. Tijdens de Olympische Spelen van 1936 verzorgde hij de radioverslaggeving vanuit Berlijn.
Zijn laatste opdracht, die hem bijzonder nauw aan het hart lag, was zijn voorzitterschap van de Federatie voor Gehandicaptensport dat hij 10 jaar lang waarnam tot aan zijn dood.
Na zijn overleden stichte zijn echtgenoot Mevrouw Yvonne Boin het “Nationaal Victor Boin Trofee” die jaarlijks wordt uitgereikt aan de beste gehandicapte sporter van het jaar.
Youtube video
Eed hoorbaar op 5'20" in deze video
Serment audible à 5'20" dans cette video
VICTOR BOIN (1886-1974)
Né à Bruxelles en février 1886 d’une mère wallonne et d’un père flamand ce grand sportif se passionna très jeune pour la natation, l’escrime et la boxe, disciplines qu’il pratiqua avec enthousiasme et talent.
En natation, il remporta en 1899 la médaille de 2e au Championnat de Belgique juniors.
En 1899, il fut 2e du Championnat de Belgique juniors au fleuret.
De son palmarès sportif exceptionnellement varié, on retiendra qu’il fut le premier Champion de Belgique de jiu-jitsu en 1907, Champion d’Europe de patinage sur glace à Davos en 1904, et quatre fois sélectionné pour les Jeux Olympiques où il remporta chaque fois des médailles.
Par la suite, il fut entraîneur et arbitre des équipes belges d’escrime, de water-polo et de boxe tant en Belgique qu’ailleurs en Europe.
Victor Boin voulant faire partager sa passion du sport par le plus grand nombre devint journaliste sportif. En 1903, à 17 ans, il obtint sa première carte de presse.
En 1912, il fonda l’Association Professionnelle Belge des Journalistes sportifs (APBJS) dont il fut Vice-Président dès sa création.
Il interrompit sa carrière de journaliste sportif au début de la guerre de 1914-1918 pour s’engager à l’armée comme volontaire. En 1916, il passa son brevet de pilote et fut affecté à une escadrille d’hydravions basée dans le Pas-de-Calais
Il fut co-fondateur de l’Association Internationale de la Presse Sportive (AIPS). Comme journaliste à la Radio Belge, il fut l’auteur du premier reportage radiophonique sportif. En 1936, il assura les reportages radio des Jeux Olympiques de Berlin.
Durant 10 ans, jusqu’à la fin de sa vie, il sera Président de la Fédération Sportive des Handicapés. Après le décès de Victor Boin en 1974, son épouse, Madame Yvonne Boin, créa le « Trophée National Victor Boin » qui récompense le meilleur sportif handicapé de l’année.
